Geçen haftaki yazımızda Demokratik Almanya Cumhuriyeti (DDR) ile Batı Almanya’nın futboldaki tek karşılaşmasını işlemiştik. 1974 Dünya Kupası’nda oynanan bu maçtan önce kapitalist tarafın televizyon spikerleri DDR’yi aşağılamak için: “Evet, sayın seyirciler birazdan Almanya ile Doğu Almanya arasındaki maç başlayacak. Almanya’daki seyirciler ekranlarının başında, Doğu Almanya’daki seyirciler de siyah-beyaz ekranlarının başında yerlerini aldılar.” şeklinde anons geçiyorlardı. O maçtan yedi, sekiz ay önce iki tarafın kulüpler düzeyindeki en önemli temsilcileri, Şampiyon Kulüpler Kupası, “Son-16” turunda karşı karşıya geldiler.
Batı Almanya’nın en önemli temsilcisi, birçok yazımızda andığımız Bayern Münih takımıydı. Aslında o sene, onların, dünyanın en önemli takımlarından biri olma yolunda ilk başarılarını tattıkları seneydi. Üç sene üst üste kazanılacak olan Şampiyon Kulüpler Kupası’nı ilk defa o sene kazandılar. Lig şampiyonluğunu ise o yıllardan beri neredeyse her iki senede bir kazanıyorlar.
Kalede, Şener Şen’in ünlü “Neşeli Günler” filminde jilet satarken saydığı isimlerden biri olan
meşhur Sepp Maier vardı. Defansta “Kaiser lakaplı Franz Beckenbauer bulunuyordu. Orta sahada çok çok ünlü birisi yoktu. İleride ise bazı rekorları Messi tarafından kırılmış ama hala kırılmamış bir sürü rekora sahip olan Gerd Müller ve şimdilerde Bayern Münih’in başkanı olan Uli Hoeness vardı. Rakip takımın teknik direktörüne göre “olağanüstü” bir kadroydu bu.
Sosyalist tarafın takımıysa meşhur Dinamo Dresden idi. Sosyalist blokta birçok “Dinamo” diye başlayan takımlar vardı. Bunlar hala var olmaya devam ediyorlar. Bu dinamoların en meşhuru Sovyetler Birliği’nde kurulan Dinamo Moskova takımıydı.
Kapitalist taraftan, itibarsızlaştırma, küçük düşürme salvoları gecikmedi. Ne olursa olsun bu maç kazanılmalıydı.
İlk maç 24 Ekim 1973 tarihinde Münih’te oynandı. İnanılmaz bir maç oluyordu. İlk yarıyı Dresden 3-2 önde kapattı. Bayern Münih “başganı” hemen soyunma odasına gidip, maçı kazanmaları halinde her oyuncuya 10.000 Mark (büyük para) verileceğini söyledi. 71. dakikada Roth ile beraberliği sağlayan Münih, 83. dakikada Müller’in golüyle maçı 4-3 kazandı.
İkinci maç 7 Kasım 1973 tarihinde DDR’de oynandı. 35.000 kişilik stadyumun iki binini rakip takım taraftarları oluşturuyordu. Youtube’daki görüntülere bakılırsa, insanlar büyük bir tutkuyla takımlarının kazanmasını istiyorlardı. Hoeness ilk 15 dakikada iki gol attı. Büyük bir şok yaşadı Dresden’liler. 42. dakikada Watzlich durumu 2-1 yaptı. Devre arasında yaşanılanlarla ilgili bir şey bilmiyoruz. 52. dakikada beraberlik geldi. 56. dakikada Dresden’in galibiyet golü gelince orada olanların yaşadığı sevinç görülmeli. Kapitalist tarafın spikeri “İşler hiç de iyi gitmiyor. Burası bir akıl hastanesine benziyor.” şeklinde konuşmaya başlamıştı. Bu skorla, Dresden yarı finale gidecekti ama iki dakika sonra Gerd Müller durumu 3-3 yapınca aynı oranda bir hayal kırıklığı yaşandı. Maç bu şekilde sonra erdi ve kapitalistler kazandı.
Sosyalizm mücadelesinin tarihi mağlubiyetlerle doludur. Tarih bilinci olan bir sosyalist, başına ne gelirse gelsin, büyük insanlıktan ümidini kesmez. Çünkü bir kişi bile kalsa meşru olduğunu, haklı olduğunu unutmaz. Futboldan daha önemli alanlarda alınmış mağlubiyetler vardır. İşimiz bunları tersine çevirmektir.
