İtalya Futbol İstatistikleri

BcL4EN-CIAAztPg

Geldik dört Dünya Kupası şampiyonluğu olan (Almanya 4, Brezilya 5) ülkeye…

İtalya tam bir futbol ülkesidir. Buna şüphe yok ama hep bir olmamışlık duygusu eşlik eder bu futbol ülkeliğine.

Roma İmparatorluğu’nun doğal ardılı, Papalığın merkezi olması dolayısıyla Avrupa’da her şeyde en iyi olması beklenir ama realitede durum farklıdır. Roma İmparatorluğu’nun sömürgeleri olan İngilter ve Fransa özellikle de İngiltere her şeyde en iyidir tarihsel olarak. Roma İmparatorluğu’nu yıkan Almanlar (onları da Türklerden kaçıyorlardı) bile onlardan daha ileridedirler.

Lise tarih kitaplarında şöyle cümleler başlar: Siyasi birliğini geç tamamlayan İtalya ve Almanya, sömürge savaşlarında…

Biti geç kanlanan bu iki ülke sömürge savaşlarında bir şeyler elde edemeyince intikamlarını futbolda almış gibilerdir. Gerçi sonra Almanya herkesi geçecektir…Futbolda bu iki ülke fean şeyler yapmışlardır.

Evet İtalya hep bir turnuva takımı olmuştur ama kazandığı turnuvalarda bile kimse onlara şans vermemiştir. Averajla ikinci olurlar, penaltılarla tur atlarlar, 1-0’la kazanırlar ama bir şekilde yarı finalde, finalde karşınıza çıkarlar. 1994 DK hariç gümbür gümbür bir İtalya yoktur ama işte dört DK şampiyonluğu, AŞ’nasında da % 25 final oynama becerisi…

Kulüp takımlarında böyle silik değillerdir yalnız. Juventus, Milan, Inter Avrupa’nın en büyük kulüplerindendir. Son yıllarda geri planda kalsa da Milan özellikle bir dönem süper starlar topluluğuydu. Juventus her zaman Juventus’tur.

İtalya futbolundan bahsedeceksek 2006 yılında bahsetmemiz gerekecek. O sene DK’yı almaları değil şike skandalıyla tepetaklak gitmeleri ilgi odağımız. Hala da toparlayamadılar. Juventus küme düştü, Milan -10’la başladı ve Inter için bir Lale devri başladı ama olan İtalyan futboluna oldu. Gerçi o tarihten itibaren bir ŞL şampiyonluğu, üç de ŞL finali elde ettiler. Yani toparlayamadıkları hali bu.

Artık süperstarlar İtalya’yı tercih etmiyorlar. Manchester United’ı bile tercih etmiyorlar. Barcelona, Real Madrid, PSG, City ve Bayern Münih dünyadaki en iyi futbolcuları topluyor.

Böyle bir ülkedir İtalya.

Takım istatistiklerine bakalım. Şampiyonluk sayılarında bence kapanmayacak bir üstünlük vardır: Juventus 33 şamypiyonlukla 18’lik Milan ve Inter’in önündedir. Bu fark kıyamete kadar kapanmaz. Juventus’un son altı senede şampiyon olduğunu ekleyelim. İnanılmaz bir şey bu. Eski rekor 30’lu yıllarda yine beşle kendilerine aitti. Inter’in 2006’dan sonraki beşliği sayılmaz. Değneksiz köyde delikanlı…

Bu sene ilk başlarda epeyce zorlanan Juve toparlandı ve şu anda lider Napoli’nin bir puan gerisinde. Yedi olur mu olur…

2012 yılında itibaren Juventus’un bütün rekorları kırdığını görüyoruz. Puan, gol, üst üste kazanma, galibiyet falan filan.

Üst üste kazanma rekoru için Inter’in 2006 sonrasında bir 17’lik serisi var ve dediğim gibi bence sayılmaz. 2015-16’da 15’lik yapmış Juventus. Manchester City 20’ye gidiyordu, gidemedi. Bunun ne kadar zor bir şey olduğunu anladık bir kez daha. 20 yapmak her yerde imkansıza yakındır ama İtalya’da daha bir imkansıza yakındır.

2012’den sonra Roma’nın 12’leri 13’leri hatta açılış 10’u vardır ama bir türlü Juventus’u geçememişlerdir.

Milan’ın göçmesi de bu dönemi ayrıca bir sorgulatmaktadır. Milan’ın Milan olduğu bir İtalya’da kimse rekor falan kıramaz ama işte hüzünlü bir hikaye, koskoca Milan sinek ikilisi oldu.

Bu arada Juventus’un da bir ŞL finali kaybetme rekoru var. Sanırım 8 falan…Ne takım arkadaş!

Oyuncu rekorlarına gelirsek elbette aklımıza Maldini gelecektir.

Babasından daha iyi olan futbolculara örnek nadir isimlerden biridir. Sıkı durun: 1984 – 2009…

Tam 25 sene Milan’da oynadı. Aslında 1986 – 2007 yıllarında Milan’da oynamış Costacurta, 1977 – 1997 yılları arasında yine Milan’da oynamış Baresi’nin inanılmaz rekorlarını da kendi inanılmaz rekoruyla tarihe gömmüştür. Ancak bir kalecinin yapabileceği bir şeyi futbolcu olarak yapmıştır.

Son maçını izlemiştim. Islıklanmıştı. Bu kadar şerefsizlik olmaz yani…

8 ŞL finaliyle (beşini kazandı) yine kırılması imkansız bir rekora sahip. Sekiz final…Bu rekoru birisi kırsın pencereyi açar eşek gibi anırırım.

En fazla forma giyen adam elbette Maldini. 647 maç. Yalnız Buffon şu anda 627’de. Bu sene bırakacağını açıkladı. Bir tek ŞL’yi kazanırlarsa devam edeceğini söyledi ama ben devam edeceğini düşünüyorum.

Buffon ayrıca 8 şampiyonlukla yine 40’lı yıllardan üç adamla rekoru paylaşıyor. Maldini 7. Yalnız Buffon bu sene de şampiyon olabilir ve tek başına rekoru ele geçirebilir. Bir de şu var, bu sayılara Juventus’un elinden alınan 2005 ve 2006 şampiyonlukları dahil değil. Yani Buffon aslında 10 kere şampiyonluk sevinci yaşadı. Hatta 2007’deki Serie B’yi de eklersek 11. Modern zamanlarda çok zor ulaşılabilecek bir sayı daha.

Gol atma rekoru için Totti’yi umarız ama 30’lu yıllardan bir adamın 274 golle zirvede olduğunu görüyoruz. 25 yıl futbol oynayan Totti’nin 250’de kaldığını görüyoruz. Mutlaka devler her sene kendisine transfer teklif etmişlerdir. Kabul etseydi zirvede olurdu. Roma ile bir kere şampiyon oldu Totti. Üç kere falan da şampiyonluk mücadelesi vermiştir.

Del Piero’nu sadece 188 golü olduğunu ekleyelim.

103 golü olan Higuain’in 0,66’lık oranı dikkat çekici bir de.

Futbolu frikik atmayı sevdiği için bırakmadığını itiraf eden Mihayloviç’in 28 frikikle birinci olması beklenirken Pirlo’nun da o kadar frikik attığını görüyoruz.

Bu arada 2016’da 36 golle kral olan Higuain’in dışında kimsenin İtalya’da 30 üstü gol atmadığını görüyoruz. Bir de 31 gollük Luca Toni performansı var. İyi defans yaptıkları yalan değil yani.

Bu sene ilk defa İtalya’yı Dünya Kupası’nda görmeyeceğiz. Dibi buldular anlamına gelir bu. Bakalım küllerinden yeniden doğacakları mı?

Güçlü Milan’ı çok özlediğimi belirteyim.

İtalya derbisi izlemek her zaman keyiflidir. Çekişmeli İtalyan ligleri de tadından yenmezler ama işte 2006’da sıvadılar hala toparlayamıyorlar…

Bu yazı Futbol, Uncategorized kategorisine gönderilmiş ve ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.