“Spring, Summer, Fall, Winter…and Spring” (2003)

Güney Koreli mistik yönetmen Kim Ki-Duk’un filmleri beni her zaman heyecanlandırmışlardır. Kim ki bu Duk derseniz; minimalist tarzın günümüzdeki en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilen, tam bir festival yönetmenidir kendisi. Uzakdoğudan korku hariç film izlemeyeceğim yeminime onu dahil etmeyi hiç düşünmemiştim zaten. Bu ilginç isimli filmi de uzun zamandır aklımdaydı. Çocukluğumdan beridir yaşadığım yılbaşı günü ertesi sendromunu atlatmamda çok faydalı oldu. Sesini kıssanız dahi sıkılmadan izleyebileceğiniz bir film “Spring, Summer, Fall, Winter…and Spring/İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış…Ve İlkbahar”. Sanırım bu filmle ilgili ilk bahsetmemiz gereken şey olağanüstü görüntü yönetimi olmalı. O klişe tanıma başvurursak, her sahnesi bir tual olan bir film.  Cennetten bir köşe olarak adlandırılabilecek bir mekanda geçiyor film. Özellikle ilkbahar ve kış mevsiminde kontrast renkler öyle büyüleyici bir şekilde veriliyor ki ağzınız açık kalıyor. İnsanın budist olup o göl evine gidesi geliyor. Bu filmi izlerken Bolu’nun Gölcük’ü aklıma geldi.

2005 tarihli “Bow/Yay” filminde de su kenarında geçen olağanüstü görüntülere yer vermişti Kim Ki-Duk. Gölcük’ü görse bir film çekmeyi düşünür müydü acaba?
Film adından da anlaşılacağı üzere bölümlere ayrılmış durumda. Bir göl evinde beraber yaşayan budist rahip ve ona usta diye hitap eden bir çocuğun başından geçenler mevsimlerle paralel olarak anlatılıyor. İnsan doğasını anlamaya çalışan ve iç huzuru arayan bir film. Masalsı sıfatını bu film için rahatlıkla kullanabiliriz. Bütün Kim Ki-Duk filmleri öyledir zaten. Gözlerden kaçmayan iki soru işareti var filmde. Bunlardan biri filmde kadına biçilen kafa karıştırıcı, doğruluktan çeldirici rol. Seksist bir film olarak değerlendirilebilir “Spring…”. Bir diğer nokta da film çekimleri uğruna bazı hayvanlara işkence yapılmış olması hatta bazılarının canından olması. Bunun ufacık bir göl balığı olması bazı insanlarda etki bırakmamış olabilir ama benim gibi hayvan haklarına duyarlı bireylerde tepki oluşturduğu bir gerçek. Bu antipatik yönlerini görmezden gelirsem harika bir film diyebilirim “Spring…” için. Martin Scorsese’nin “Kundun”unu izlerken ne kadar boğulmuşsam, Kim Ki-Duk’un filmini de aynı oranda ilgiyle izledim.