Buradaki “bunlar” çok geniş bir kesimi kapsıyor.
Türkiye’de faşizm varmış veya faşizm Türkiye’ye gelecekmiş. Böyle düşünülüyor.
Başlamadan belirtmezsem çatlarım: Faşizmin sermaye sınıfıyla bağlantısını kuramayanları veya faşizm =ırkçılık şeklinde indirgemecilik yapanları ciddiye alamıyorum.
Komitern Yürütme Kurulu üyesi Dimitrov’un faşizm tanımına bakalım: ” Finans kapitalin en gerici, en şovenist, en emperyalist unsurlarının açık terörcü diktatörlüğü.”
“Türkiye’ye faşizm gelmez” diye kestirip atacak değilim ancak dünya siyasetinin mevcut durumu aynı şekilde Türkiye’nin mevcut durumu bu en geri diktatörlüğü biraz imkansız kılıyor.
Faşizm hiçbir zaman bir kişi istiyor diye gelmez. Emperyalizm ve yerli sermaye sınıfı buna karar verir ve bir manyak arayışına girilir. O manyak her zaman bulunabilir.
Faşizm tesis etmek çok riskli bir iştir. Peşinden gelebilecek bir halk uyanışı ciddi bir beladır kapitalizm için.
Türkiye gibi önemli olan ve ciddi potansiyel sahibi bir ülkede faşizm tesis etmek “ya herru ya merru” anında olabilir ancak. Ayrıca günümüzde “yalan”, “kötü”, “dandik”, “sığ” o kadar güçlü aygıtlara sahiptir ki bu aygıtlar “dövmekten” daha iyi işlev görmektedirler. Bunun 12 yıllık AKP iktidarında gördük. Buna rağmen halk bunu yutmamış ve “millet” olmayı reddetmiştir.
Tayyip Erdoğan o çılgın olmaya çok hevesli olabilir ama NATO’nun onayı olmadan faşizm kurmaya çalışmak trajikomik olur ancak.
Yedirmezler! O ters etki o kadar riskli bir şeydir ki son dakikaya kadar “yalana”, “kıskananlar çatlasın”a devam edeceklerdir. O son anı kestirmek onlar için zor bir şeydir. Bize ne? Onlar düşünsün…
