Etiket arşivi: romanlar

Edebiyat dünyasındaki üçlemelere ihtiyatlı yaklaşırım. Çünkü bazen yazarın “üçleme” olarak düşünmediği eserler topluluğuna üçleme deniyor. Bazen de ilk eser tutunca, yazar garanti yoldan yürümeyi seçiyor ve eserin devamını kaleme alıyor. İlk roman çıktığında o romana “Bir” ibaresi ekleyen var mıdır? … Okumaya devam et →

Bitti, bitti, bitmedi! Vedat Türkali’nin “Güven” romanını bitirdim! Birinci cildi okuyunca “Bu Romanı Yazmalıydım” başlıklı bir yazı yazmıştım. Romandan etkilendiğimi, ikinci cildi okumadan da o yazıyı yazmamın yerinde olacağını düşündüğümü yazmıştım. İkinci ciltte olacaklar ve olmayacaklar belliydi. Tabu deviren bir … Okumaya devam et →

“Çok şey biliyordum. Bunları güzel bir üslupla yazmak istedim.” Vedat Türkali Fetiş yazarım olarak gördüğüm Vedat Türkali’nin “Güven” adlı romanını nihayet okudum. Aslında birinci cildini okudum, ikinci cildine yeni başladım. Yine de bu yazıyı yazmak istedim… İkinci cildi de tıpkı … Okumaya devam et →

*İlk (ve belki de son) romanımı yazmaya başladım… *Bu yazıyı yazmak için 40, 50 sayfayı bitirmiş olmayı bekliyordum. O kadar yazdıktan sonra herhalde artık o romanı tamamlardım diye düşünüyordum çünkü… MS Word programında 19 sayfa yazmıştım ki metni kitap boyutu … Okumaya devam et →

“Dorian Gray’ın Portresi” romanı için yaptığımı “Babalar ve Oğullar” romanı için de yapıyorum ve eleştiri yazısı yazmaktansa romandan ilginç bulduğum alıntıları paylaşıyorum. İki romanın da yaptığı aynı şey çünkü: Olağanüstü derecede enteresan bir karakter var, beş dakika bile mola vermeden … Okumaya devam et →

“Ben keyif aramıyorum. Tanrı’yı istiyorum, şiir istiyorum, gerçek tehlike istiyorum, iyilik istiyorum. Günah istiyorum.” Kitabın tasavvur ettiği gelecekteki mükemmel/mekanik toplumda yaşayan ve “ruh” arayan (bana göre kendisine rahat batan) adam. Kanlı canlı, hafif kaotik, adrenalin dolu bir üçüncü dünya ülkesinde … Okumaya devam et →

“Tüm hayvanların en zekisi, iyiliğin ne demek olduğunu bilen insanoğluna bir baskı yöntemi uygulayarak onu otomatik işleyen bir makine haline getirenlere kılıç kadar keskin olan kalemimle saldırmaktan başka hiçbir şey yapamıyorum…” “Otomatik Portakal” (A Clockwork Orange) romanının İngiliz yazarı Antony … Okumaya devam et →

2020 yılı için böyle bir yazı yazmıştım. O sene rekorumu kırmış ve 56 kitap okumuştum. Pandemi başlamıştı ve devlette çalışan bir öğretmen olarak, her zamanki gibi, herkesten daha çok boş vakte sahip olmuştum. Bir sene önce de bir liste çıkarmıştım. … Okumaya devam et →