Türklerle ilgilenirim. Onları sever ve sempatik bulurum ama itiraf etmem gerekirse beğenmem onları, eleştiririm. Tarihsel durumları ve günümüzdeki halleri çok parlak değildir bana göre…
Daha önce başka tarih kitaplarında ve dergilerinde Türklerle ilgili bölümler okumuştum da bu başlıkta, başlı başına bir kitap okumamıştım. Ayşe Hür’ün “Türklerin Öteki Tarihi” diye bir kitabı çıktığını görmüştüm. O kitabı okumayı arzu ettim fakat Ayşe Hür bazen abartılı bazen de dahil olduğu siyasi kampın ihtiyaçlarına göre yazıyordu. Bu arada yanlış anlaşılmasın, kendisinin beğendiğim yanları da var. ABV demiyorum, kalemi çok iyi, çok iyi ayrıntılar veriyor. Yazarlığı ve bilgi birikimi ona ABV diyenlerin hepsinden daha iyi ayrıca.
Ayşe Hür okumadan önce daha bilimsel kabul edilen bir kitap okuma derdine düştüm. Ünlü tarihçi Kadir Taşdelen bu kitabı tavsiye etti. Hem hap bilgi (küçümseyenin ABV) sunuyor hem de objektif, bilimsel bir insan olduğu kabul ediliyor.
Lakin kitabı hiç beğenmedim ve zoraki okudum. Hatta Osmanlılarda bıraktım çünkü o konuda kitaplar okumuştum yeterince.
Elbette önemli bilgiler elde ettim ama üslup berbat. Çok dağınık. Çeviri kötü, büyük ihtimalle dil de kötüdür. Başka bir kitap daha okumam lazım. Sanırım milliyetçi yayınevlerine bakacağım biraz. Bütün milliyetçiler mankafa değildir. İçlerinde objektif ve bilimsel tarih yazan insanlar da vardır.
Türklerle ilgili kısa not: Maalesef durum iyi değil. Orta Asya bozkırlarında göçebe yaşayan ve hayvan otlatmakla geçinen insanlardı. Sık sık federasyonlar kurar, dağılırlardı. Yağmacılık de en önemli faaliyetlerinden biriydi ve bu yağmaların en büyük motivasyon kaynağı “kadın” idi. Göçebelerin kültür inşa etmeleri çok zayıftır. İslam onlara ihtiyaç duydukları kent kültürünü verdi ama onlar o kültürü “kasaba” kültürüne evrilttiler ve hala o şekilde devam ediyor. Enerjik ve dinamik bir halk. Sadece iki konuda dünyanın en iyisi oldular. İlkçağda süvarilik ve okçuluk, 17. yüzyıla kadar da topçuluk. Dünya siyasetinde iki kere evrensel düzeyde iz bıraktılar: İlk olarak Cengiz Han’ın ordusunun yüzden seksenini oluşturarak yaptılar bunu. Bu etkiyi yazar atom bombasının etkisine benzetiyor. İkinci olarak da 16. yüzyılda dünyanın en büyük süper gücü oldular. Askeri anlamda elbette. Kendilerinden pek bir umudum yoktur.
İyi günler.
Not: Bu yazıda goygoy ögeleri de bulunmaktadır.
